KWBN en ReumaNL startten in april een nieuw FitStap-project voor mensen met reuma. In totaal vonden er verspreid over het land acht trajecten plaats. Eén van de FitStap-coaches, Wilma Ouwehand, moest al na twee dagen op de rem trappen. Ze had maar liefst 23 aanmeldingen nadat ze FitStap voor mensen met reuma in een lokaal blad had geplaatst.
Er deden 23 deelnemers met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar mee. Allemaal vrouwen en één man. Het was een hele hechte groep. Als er iemand niet kon komen, toonde iedereen direct begrip en ondersteunden ze die persoon bijvoorbeeld met een appje. Zo kan het dus ook, iedereen leefde mee.
Soms gaat het om hele praktische zaken. Je weet als het koud is, dat een aantal mensen met fibromyalgie niet kan komen. En in de eerste weken is een uur lopen nog te hoog gegrepen. Ik gaf aan dat ze best mochten uitrusten op een bankje. Sommige oefeningen zijn voor ons vanzelfsprekend. We gaan bijvoorbeeld op ons buik liggen om een oefening te doen. Dat kunnen mensen met reuma ook, maar voordat ze op hun buik liggen moet er wel wat gebeuren. De weg er naartoe gaat niet zo makkelijk.
Vanuit KWbN werd een bijscholing van een dag geregeld. Anne-Mieke Huisman en Wanda Catsman gaven deze bijscholing. Wanda Catsman had het huidige FitStap-programma omgezet naar een speciale versie voor mensen met reuma. Daarnaast werk ik toevallig bij een medisch centrum. Ik vroeg onze reumatoloog om adviezen. Daar heb ik veel aan gehad. Vooral op het mentale vlak.
Het is soms balanceren tussen motiveren en afremmen. Je moet rekening houden met bepaalde beperkingen, maar aan de andere kant stimuleerde progressie ook. Zo liepen de meesten bij aanvang 3 km per uur, tegen het einde zaten ze op 4,5 km per uur. Via het dashboard hield ik hun vorderingen bij. Ik hoefde eigenlijk weinig te sturen. Je moet niet vergeten dat mensen met reuma vaak al een groep specialisten om zich heen hebben verzameld. Niet alleen een reumatoloog, maar ook de fysiotherapeut of de huisarts.
Soms zijn het kleine praktische aanpassingen die we nog moeten doen. Lopen op drie verschillende tempo’s bijvoorbeeld. Twee verschillende tempo’s is wat mij betreft voldoende. De basiskennis van voeding is bij veel mensen al aanwezig. Je merkt dat ze hier al heel gemotiveerd mee bezig zijn. De oefeningen van cognitieve fitness zijn altijd een leuke onderbreking. De absolute favoriet was “open hand – vuist”. Je spreidt je hand en je legt je duim van je linkerhand tegen je borst. Vingers gespreid open houden. Met je rechterhand maakt je een vuist, duim ligt tegen de zijkant van je vingers. En dan gaan wisselen. Altijd leuk om te zien hoe die duim van je vuist een eigen leven gaat leiden.
Dat is wel heel leuk om te melden. Vanuit deze twee groepen is een groepje ontstaan dat graag wil blijven wandelen bij onze vereniging AV Rijnsoever. We gaan 1 augustus starten. Ik heb er weer heel veel zin in. Het is ontzettend leuk om met zo’n hechte groep het FitStap-traject te doen.
Wilma Ouwehand is FitStap-coach en wandelsporttrainer op niveau 3
