Een wandelfanaat en vrijwilliger in hart en nieren is niet meer. Geschokt en verdrietig namen wij kennis van het overlijden van ons ere-lid Johan Vellinga op 76-jarige leeftijd. Johan leverde een grote bijdrage aan het wandelen in Nederland. Wij gedenken hem met warme en dankbare gevoelens.
Zeker 50 jaar speelde Johan Vellinga als vrijwilliger een belangrijke rol in het wandelen in Nederland. Eerst bij zijn wandelvereniging FLAL, later ook bij de landelijke wandelbond en bij Wandelnet. Met zijn vriendelijke (en als het nodig was positief-kritische) houding was hij een graag gezien persoon. Hij was altijd in voor een praatje en hielp waar hij kon. Johan was ruim 53 jaar getrouwd en een trotse vader en opa.
Johan was een lange afstandswandelaar pur sang. Niet alleen liep hij zelf graag lange tochten (hij had meer dan 130.000 kilometers in zijn 113 wandelboekjes staan), hij zorgde er ook voor dat anderen ervan konden genieten. Zo was hij de initiatiefnemer van vele mooie wandelpaden en de bijbehorende routegidsen, waaronder de Koninklijke Weg, Grebbeliniepad, Westerborkpad, Kuierpad Fryslân en het Elfstedenpad.
Daarnaast droeg Johan het georganiseerd wandelen een warm hart toe. In 1973 was hij één van de oprichters van wandelsportvereniging Friese Lange Afstand Lopers (FLAL). Daar was hij tientallen jaren verantwoordelijk voor de tochtcoördinatie. Ook verzorgde hij er de ledenadministratie. De vereniging roemde hem eerder als “de spil in het ontwikkelen en organiseren van de FLAL-tochten”.
Tevens was Johan als vrijwilliger actief voor Wandelnet. Hij controleerde en markeerde lange afstandspaden. In 2013 liep hij als Wandelambassadeur in 3 dagen 125 kilometer van het Marskramerpad van Den Haag naar Amersfoort. De toenmalige staatssecretaris van Economische Zaken, Sharon Dijksma, hing zijn rugzak om en zwaaide hem uit. De aanleiding voor deze tocht was ‘De 24 uur van de Natuur’: de nationale ‘open dag’ van de natuur.
Ook voor ons als landelijke wandelbond was Johan een zeer gewaardeerde vrijwilliger. Hij startte in 1984 bij de voorganger van KWbN, KNBLO (later KNBLO-NL). Met zijn kennis en kunde nam hij deel aan vele commissies en vervulde hij diverse adviseursrollen, van samenwerkende wandelorganisaties in Amersfoort, Regio Noord, Kring Friesland tot de werkgroep Kringgrenzen en van de wandelpadencommissie tot consul Lange-Afstand-Wandelpaden. Tevens maakte hij deel uit van het team Promotie en Voorlichting.
Voor de lezers van ons magazine Wandel.nl (voorheen Wandelsportmagazine) was Johan een vaste waarde. Sinds 1990 inspireerden zijn verslagen van wandelpaden wandelaars om zelf op pad te gaan. Hij reisde per trein het hele land door om de mooiste paden te wandelen en te beschrijven. Artikelen met veel informatie over de natuur, cultuur, architectuur en geschiedenis. En altijd doorspekt met persoonlijke anekdotes: “Gelukkig was er altijd wel iemand om de weg aan te vragen. ‘Waarheen? Dat is een pleuris eind weg hoor’”, of: “Helaas blijkt in Utrecht dat er geen treinen rijden tussen Amersfoort en Zwolle. Ik moet dus omreizen… Maar het bederft mijn humeur niet, want het was weer een mooie wandeldag.”
Met zijn activiteiten in het land en zijn werk als redacteur voor magazine Wandel.nl was Johan een BW’er geworden: een Bekend Wandelicoon (al zou hij het zelf, bescheiden als hij was, nooit zo noemen). Gedenkwaardig waren de momenten dat hij de KWbN-stand op de Fiets en Wandelbeurs bemande en vele bezoekers met hem op de foto wilden omdat ze hem herkenden uit het magazine. Ook op onze stand en rustpost van de 4Daagse stond Johan jaren klaar om de wandelaars succes te wensen, een hart onder de riem te steken of van advies te voorzien.
Johan deed zijn vrijwilligerswerk met veel plezier. “Er is geen mooier werk dan vrijwilligerswerk. Ik was in de gunstige omstandigheden om mijn werk als leidingcontroleur bij Essent te combineren met mijn vrijwilligerswerk. Als ik door de velden liep om gasleidingen te controleren, nam ik de omgeving in mij op en daar organiseerde mijn vereniging dan wandeltochten. Als na afloop van een wandeltocht de mensen tevreden waren, dan was ik het helemaal.”
In het juni-nummer van magazine Wandel.nl beschreef Johan Vellinga voor – naar nu blijkt – het laatst zijn wandelavonturen. Hij liep het Streekpad WaddenWandelen. “Als ik weer aan boord ga van de veerboot, ben ik het met mezelf eens dat het weer een fraaie wandeldag was en een mooi eindpunt van het Streekpad WaddenWandelen.”
We gaan Johan missen en wensen zijn nabestaanden heel veel sterkte toe.
